Konaklı Mutlu Son

şeylerin ikisi bir araya geldiği vakit çoğu zaman nihayetinde bir düğün olurdu. Turner bunu biliyordu. Onunla evleneceğini söylemişti. Konaklı Mutlu Son Şüphesiz bunu yapmak istiyordu. Miranda yakınlaşmalarından son aşama etkilenmişti – o da bir şeyler hissetmiş olmalıydı. Konaklı Mutlu Son Bu tek taraflı olamazdı, en azından tümüyle öyle olamazdı. Leydi Rudland’e Turner’ın nerede olduğunu sorarken olağan bir ses tonu kullanmayı başarmıştı.

Anası, şehri terk etmesi haricinde, onun nerde olduğuyla ilgili en minik bir fikri olmadığını söyledi. Miranda’nın göğsü daraldı ve mırıldandı, “Ya, ” yahut “anlamış oldum, ” gibi birkaç söz söyledikten sonrasında merdivenleri bir solukta çıkıp odasına kapandı ve elinden geldiğince sessiz olmaya çalışarak ağladı. Fakat kısa bir süre sonrasında içine yeniden iyimserlik hayata merhaba dedi ve bir menkul işi için şehrin dışına çağırılmış olabileceğine karar verdi. Northumberland çok uzaktaydı. Mutlaka minimum bir haftalığına gitmiş olmalıydı. Yedi gün geldi geçti ve Miranda’nın yüreğinde, ümitsizliğin yanı sıra öfke de büyümeye başladı. Kimseye Turner’ın nerede olduğunu sormuyordu –

Konaklı Mutlu Son

Bevelstoke ailesinde hiç kimse, ikisinin yakınlığının farkında değildi, Miranda her vakit Olivia’nın arkadaşı olarak kabul ediliyordu, Konaklı Mutlu Son Turner’ın değil – eğer sorsaydı, bu şüphe uyandırırdı. Turner’ın kaldığı yere gidip onunla ilgili sorular sormasının da hiç bir mantıklı sebebi olamayacağını anlatmaya gerek yoktu. Sadece bir hafta daha geçtikten sonrasında, Miranda artık Londra’da kalmaya dayanamayacağına karar verdi. Babası için bir hastalık uydurdu ve Bevelstoke ailesine, babasına bakmak için derhal Cumberland’e geri dönmesi icap ettiğini söyledi. Hepsi son derece kaygılandılar ve Leydi Rudland bir hizmetçi ve iki yardımcıyla kendi otomobilinı kullanabileceğini söyleyince Miranda birazcık kabahatluluk hissetti.

Ama bunun yapılması gerekiyordu. Daha çok Londra’da kalamazdı. Çok acı çekiyordu. Bir kaç gün sonrasında evindeydi. Babası hayrete düştü. Genç kızlar hakkında fazla bir şey bilmezdi fakat sürem vakitı hepsinin Londra’da bulunmak istediklerinden emindi. Ancak onun için önemli değildi; Miranda’nın varlığı onu rahatsız etmiyordu. Onun orada olduğunun farkına bile varmıyordu. Bu nedenle elini okşadı ve kıymetli elyazmalarının başına döndü.